عشق همانگونه که شما را می پرورانَد ، شاخ و برگتان را هَرَس می کند . همانگونه که از قامتتان بالا می رود و نازک ترین شاخه هایتان را که در آفتاب می لرزند ، نوازش می کند ، به زمین فرو می رود و ریشه هایتان را که به خاک چسبیده اند ، می لرزاند . عشق شما را همچون خوشه های گندم ، برای خود دسته می کند و می کوبدتان تا برهنه تان کند ، سپس غربالتان می کند تا از کاه جدایتان کند. آسیابتان می کند تا سفید شوید ، ورزتان می دهد تا نرم شوید ، آنگاه شما را به آتش مقدس خود می سپارد تا برای ضیافتِ مقدس خداوند ، نانی مقدس شوید. (جبران خلیل جبران)
مطالب مرتبط
قانون عشق! ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت